Uit eigen ervaring weet ik dat als je iets wil bereiken, dat je het helemaal zelf moet doen. Je moet het zelf willen en er dan ook helemaal voor gaan. Dit betekent dus ook geen 9-5-mentaliteit en geen parttime-werken… Tja, dat is al vaak een moeilijk punt voor vrouwen. Zeker als ze kinderen hebben.
‘Als je niet bereid bent om fors te investeren in je baan (uren maken) en te netwerken (buiten werktijd), ga je het niet redden als vrouw’
Kinderopvang vinden ze vaak ook moeilijk, want dat vinden ze zielig (5 dagen naar de opvang). Ook dat ben ik natuurlijk niet met ze eens. In de kinderopvang zie je overigens wel veel vrouwen in topfuncties, maar dat zijn dan meestal vrouwen die eerst als parttime werkende pedagogisch medewerker of locatiemanager zijn gestart en door de jaren heen zijn doorgegroeid naar een bestuurlijke functie. Niks mis mee, maar dan komt die carrière pas wel op latere leeftijd. In andere branches liggen deze kansen er niet op die manier.
Dus als je niet bereid bent om in je jonge jaren te buffelen door continue te blijven studeren, fors te investeren in je baan (uren maken) en te netwerken (buiten werktijd), ga je het niet redden als vrouw. Veel vrouwen vinden dat overigens ook niet erg en daar is ook niks mis mee.